Demonstratie in Sydney (6-12 t/m 8-12)
Nee nee, wees maar niet bang. Ik was niet betrokken bij de geweldigheden in Sydney aan het einde van vorige week. Deze demonstratie was een stuk vrediger...
Vorige week ben met mijn onderzoeksgroep naar Sydney geweest voor een demonstratie van hun project: 'Airhockey over a Distance'. Dat komt neer op twee halve airhockey tafels die los van elkaar staan en via internet met elkaar verbonden zijn. Door middel van camera's en projectoren kun je de andere aan de andere kant van de tafel zien en wanneer je een fysieke (!) puck afschiet, verdwijnt hij onder het scherm dat op de helft van de tafel staat. Vervolgens zie je hem op de projectie aan de andere kant van de tafel verschijnen, wederom als een fysieke puck. Hier wat foto's van het opzetten, foto's van de mechanieken en wat ander ongein.
De Airhockey tafel zonder projectiebord & de puck kanonnen (ze klinken niet alleen eng, maar wanneer er wat misgaat in het systeem verandert het in een automatisch wapen dat pucks blijft schieten. Gelukkig wisten ze dit te fixen voordat de demonstratie begon!)
Het relaxe van mijn research groep is dat er altijd tijd is voor een grap of lolletje, ook als de spanning on te snijden is. Hier zie je Chris, die geen puck meer kan zien na dit project! Rechts zie je dat hij ook nog werkt tussen de grappen door...
Links: Een andere stagiaire in mijn onderzoeksgroep komt binnengelopen met een sapje in haar hand. "Click!"
Rechts: de professionele fotografe, ingehuurd door de organisatie, die de demostratie vastlegde. Volgens onze projectleider weggegooid geld, aangezien ik er al was :)
De laatste aanpassingen en toen was het wachten op de volgende dag... het moment van de waarheid: zou het allemaal werken. Zonder uitgebreide tests van tevoren was het behoorlijk spannend. Zouden er gewonden vallen door rondvliegende pucks?
De volgende ochtend, de mensen van CSIRO kwamen binnen. Rechts zie je de airhockey in actie! Duncan speelt een potje met Matthew.
Achter de schermen moesten de inkomende pucks weer in de puck cannons geladen worden.
Naderhand was er een diner. Zoals te zien is was ik vrij hongerig... We kregen zowaar kreeft geserveerd. Dus dat is waar het belastinggeld van de Australiers beland...
Na het diner terug naar het hotel. Na een drankje op de goede afloop wilde niemand nog echt de stad in. Ik besloot nog even een kijkje te gaan nemen en liep 2 meiden uit Queensland tegen het lijf die in Sydney op vakantie waren. Met hen heb ik nog tot 5 uur 's ochtends in Sydney uitgehangen. Een paar uurtjes geslapen in het hotel en toen was het alweer donderdag... Tijd om Sydney nogmaals te gaan verkennen, maar nu met gezelschap van een Sydney-expert... Zie de volgende post!
Ow ja, check nog even het hotel dat CSIRO voor ons geregeld had... een van de luxeste hotels waar ik ooit geweest ben; overal business-mannen in pak, 4 verschillende soorten shampoo's in de badkamer en broadband internet op je kamer! Veel te luxe voor mij, maar wel leuk om een keer mee te maken.
Vorige week ben met mijn onderzoeksgroep naar Sydney geweest voor een demonstratie van hun project: 'Airhockey over a Distance'. Dat komt neer op twee halve airhockey tafels die los van elkaar staan en via internet met elkaar verbonden zijn. Door middel van camera's en projectoren kun je de andere aan de andere kant van de tafel zien en wanneer je een fysieke (!) puck afschiet, verdwijnt hij onder het scherm dat op de helft van de tafel staat. Vervolgens zie je hem op de projectie aan de andere kant van de tafel verschijnen, wederom als een fysieke puck. Hier wat foto's van het opzetten, foto's van de mechanieken en wat ander ongein.
De Airhockey tafel zonder projectiebord & de puck kanonnen (ze klinken niet alleen eng, maar wanneer er wat misgaat in het systeem verandert het in een automatisch wapen dat pucks blijft schieten. Gelukkig wisten ze dit te fixen voordat de demonstratie begon!)
Het relaxe van mijn research groep is dat er altijd tijd is voor een grap of lolletje, ook als de spanning on te snijden is. Hier zie je Chris, die geen puck meer kan zien na dit project! Rechts zie je dat hij ook nog werkt tussen de grappen door...
Links: Een andere stagiaire in mijn onderzoeksgroep komt binnengelopen met een sapje in haar hand. "Click!"
Rechts: de professionele fotografe, ingehuurd door de organisatie, die de demostratie vastlegde. Volgens onze projectleider weggegooid geld, aangezien ik er al was :)
De laatste aanpassingen en toen was het wachten op de volgende dag... het moment van de waarheid: zou het allemaal werken. Zonder uitgebreide tests van tevoren was het behoorlijk spannend. Zouden er gewonden vallen door rondvliegende pucks?
De volgende ochtend, de mensen van CSIRO kwamen binnen. Rechts zie je de airhockey in actie! Duncan speelt een potje met Matthew.
Achter de schermen moesten de inkomende pucks weer in de puck cannons geladen worden.
Naderhand was er een diner. Zoals te zien is was ik vrij hongerig... We kregen zowaar kreeft geserveerd. Dus dat is waar het belastinggeld van de Australiers beland...
Na het diner terug naar het hotel. Na een drankje op de goede afloop wilde niemand nog echt de stad in. Ik besloot nog even een kijkje te gaan nemen en liep 2 meiden uit Queensland tegen het lijf die in Sydney op vakantie waren. Met hen heb ik nog tot 5 uur 's ochtends in Sydney uitgehangen. Een paar uurtjes geslapen in het hotel en toen was het alweer donderdag... Tijd om Sydney nogmaals te gaan verkennen, maar nu met gezelschap van een Sydney-expert... Zie de volgende post!
Ow ja, check nog even het hotel dat CSIRO voor ons geregeld had... een van de luxeste hotels waar ik ooit geweest ben; overal business-mannen in pak, 4 verschillende soorten shampoo's in de badkamer en broadband internet op je kamer! Veel te luxe voor mij, maar wel leuk om een keer mee te maken.
posted by Wouter Walmink at 5:13 a.m.
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home